seeing people/seeing space (9-13 Οκτωβρίου 2013)

Ανακοίνωση


Dear friends, As some of you couldn't make it to my exhibition I would like to share these photos with you! The exhibition was curated by Ioanna Vasdeki of Benaki museum. It was a very successful event, busy, profitable and Really enjoyable! Take a good look at them, travel with me starting on the road, putting people on the frame and focusing on them. The pictures are thumbnail of the original files and as all the proceeds of the posters and photographs goes to Merimna non profit organization contact me if you want to buy!

 Prices depends on sizes and material. 

Aluminum with glossy photographic paper size 33x50 costs 100-120 euros

Plexi glass printing on the back of plexi 33x50 or 40x50 180-200euros

Call me to design together your frame latest on Sunday as I have to finalize all the orders and proceed them xxx Iro 6932443151

 

Photos from the exhibition

 

Δελτίο Τύπου


Εκθεση ταξιδιωτικης φωτογραφίας
Ηρώ Παγώνα Αρχιτέκτων - ταξιδιωτική φωτογράφος
Διάρκεια: 9-13 Οκτωβρίου 2013
Καρυδειο  ίδρυμα Φιλοθεη, Αριαδνης 13 & Νιόβης
Τηλ. 2106749860-2106855095

Επιμέλεια Έκθεσης: Ιωάννα Βασδέκη - Έλενα Πάτση

Η εκθεση seeing people/ seeing space που θα πραγματοποιηθεί στο καρυδειο ιδρυμα Φιλοθεης, Αριαδνης 13 & Νιόβης απο τις 9-13 Οκτωβρίου, ξεκίνησε απο την ανάγκη να αναβιώσω  τα ταξίδια μου  και να τα  μοιραστώ με φίλους. Ξεχώρισα φωτογραφιες που παρουσιαζουν και σχολιαζουν με θετικο τροπο μια πολιτιστικη και κοινωνικη πραγματικοτητα. Φωτογραφίες που θα μπορούσαν να γίνουν αφορμή για δημιουργικό διάλογο με τον θεατή.
Μια περιπλανηση σε 14 χωρες που ξεκίνησε απο το Περου, Ιαπωνία (2007) ακολούθησε Κενυα, Ιορδανία και ΗΠΑ (2008), Βραζιλία, Ρωσία, Θιβέτ, Κίνα (2009), Μαρόκο(2010), Ταιλάνδη,Βιετνάμ (2011), Καναδά (2012) και τέλος στην Αιθιοπία (2013).
Οι φωτογραφίες της έκθεσης  ειναι αφηγήσεις μιας διαφορετικής  πραγματικότητας. Απλές, γνησιες, ειλικρινείς, καταγράφουν στιγμές καθημερινότητας, ανοιχτους οριζοντες,πολύχρωμα σκηνικά, γιορτές, προσευχές, εμβλητικα κτήρια, εργατικές κατοικίες, αντιθέσεις.
Ο φακός εστιάζει στο χρώμα, στο φως, στη στιγμή, στο συναίσθημα. Εντοπίζει την χαρα που πηγάζει μεσα απο την ανάγκη για επιβίωση, την αγάπη για την Ζωή, την ανθρώπινη δημιουργία. Προτείνει να κατανοήσουμε , να νιώσουμε, να πλησιάσουμε  αυτο που τελικά δεν ειναι τόσο διαφορετικό και μακρινό...

Ωρες Λειτουργίας: 10-11-12 Οκτώβριου 12.00πμ-10.00μμ
Κυριακή 13/10 " παιδιά στη Γκαλερί " 11.00πμ-6.00μμ
Είσοδος Ελεύθερη
Τα έσοδα απο τις πωλήσεις των φωτογραφιών θα διατεθούν για την ενίσχυση της μη κερδοσκοπικής εταιρίας Μέριμνα.

 

Πρόλογος Νίκου Βατόπουλου


"Καθώς κοιτάω τις φωτογραφίες της Ηρώς Παγώνα, φωτογραφίες που διαστέλλουν και εστιάζουν τη ματιά ταυτόχρονα, αναρωτιέμαι: πού στέκεται απέναντί τους ο θεατής, αυτός που πιθανόν να μην έχει ποτέ όχι μόνο επισκεφθεί αυτούς τους τόπους αλλά να μην έχει καν προβάλει τον εαυτό του πάνω σε αυτήν την οικουμενική τροχιά. Η φωτογραφία της κοινωνικής ανθρωπολογίας, του ουμανισμού, της διερευνητικής αναζήτησης έχει αυτήν την ιδιότητα. Να αποκαλύπτεται ως μια πλατφόρμα πάνω στην οποία συνυπάρχει το φωτογραφικό θέμα μαζί με την ζύμωση που προκαλεί η ματιά του θεατή.

Στέκομαι απέναντι στις φωτογραφίες της Ηρώς Παγώνα και πιάνω τον εαυτό μου να διϋλίζεται μέσα σε ένα άλλο φως. Ισως επειδή οι φωτογραφίες είναι τόσο διαυγείς ως προς τις λεπτομέρειες, ίσως επειδή τα πρόσωπα και η γλώσσα του σώματος βγαίνουν μπροστά και δεσπόζουν στη σύνθεση, ακόμη και σε όσες η ανθρώπινη παρουσία υποστέλλει το μέγεθός της, έχω την αίσθηση ότι το εύρος αυτής της φωτογραφικής ανθολόγησης, εύρος γεωγραφικό, αισθητικό και πολιτισμικό, αρχίζει να συγκλίνει σε μία κουκκίδα.

Αυτή η κουκκίδα, που μπορεί να είναι η «αποφασιστική στιγμή», που μπορεί να είναι ο πυρήνας, το μεδούλι, ο χυμός, το απόσταγμα ή απλώς το νόημα υπό μορφή ρέοντος ύδατος, όπου ως παραπόταμοι εκβάλλουν με ψιθυριστό παφλασμό, τα βλέμματα, τα χρώματα, οι συνθέσεις, γίνεται αίφνης το μείζον «γεγονός». Η «κουκκίδα» είναι η σταθερά της ματιάς, αυτής που αναζητεί σε διαφορετικούς τόπους την κοινή ανθρώπινη συνθήκη. Οι άνθρωποι της Ηρώς Παγώνα γίνονται σταδιακά, καθώς η μία φωτογραφία αθροίζεται πλάι στην άλλη, ένας «τόπος» όχι απαραίτητα κοινός, αλλά αναγνωρίσιμος, αυξητικά οικείος και σταδιακά καθησυχαστικός.

Η Ηρώ Παγώνα, εξοπλισμένη με την ματιά του αρχιτέκτονα, με την δύναμη που την προικίζει το εξασκημένο βλέμμα, εκείνο που αποζητεί στη φωτογραφία την προέκταση της ίδιας της αρχιτεκτονικής σκέψης, μας παραδίδει ένα σώμα φωτογραφιών που σαν δεμάτι στάχυα είναι γεμάτο συμβολικούς καρπούς. Ξεχνάς, ως θεατής τις γεωγραφικές συντεταγμένες, καθώς λίγο-πολύ εγκαταλείπεις τον ρόλο του εξεταστή της ανθρωπογεωγραφικής αφήγησης, και αφήνεσαι στη ροή μιας αλληλουχίας, όπου ο εαυτός αναγκαστικά, υποχρεωτικά και εν τέλει τελετουργικά, εμπεριέχεται και περικλείεται.

Η θέαση αυτών των φωτογραφιών έρχεται να εκπληρώσει το βασικό κίνητρο της υγιούς, αβίαστης και φυσικής περιεργείας. Της περιέργειας εκείνης που είναι απαράβατη συνθήκη όχι μόνο για δημιουργία αλλά και για σύνθετη σκέψη και λογικές απαγωγές. Με την δίοδο της περιέργειας ανοίγει το κανάλι που οδηγεί στην δυνατότητα κατανόησης και αυτές οι φωτογραφίες, μικρές και μεγάλες εκλάμψεις φωτός, αισιοδοξίας και πίστης, μετατρέπονται σε ένα μανιφέστο κατάφασης. Είναι ένας δρόμος για την κατανόηση. Και αυτό είναι από μόνο του πολύ".